Vandaag zijn wij aangekomen op een camping net buiten Ghanzi aan de rand van de Khalahari. En tot onze verbazing is er WiFi. 
Vanuit deze plek treffen wij onze voorbereidingen om het Central Khalahari Gare Reserve in te gaan. Dat wordt puur natuur  alles, maar dan ook alles zelf meenemen (en weer terug).

Het is vrijdagavond. Wij zijn net klaar met de braai en Ronan ligt op bed. Even bijkomen voor ons alledrie van een zeer intensieve week op de Omulunga primairy school. Het was een geweldige ervaring om zo temidden van de kinderen te staan. Maar oh oh, wat een armoede. 
De meest gehoorde zin op de school: stand in the line. 

Deze week werken wij mee met een spel en evangelisatie week op de Omurula school in Grootfontein. Wij doen mee aan het  spelgedeelte met zakkenlopen, verspringen, spijkerpoepen, eierrace… 

Wij zijn nu acht weken op reis. Al die tijd hebben wij in zand en stof geleefd. Op dit moment staan wij op een camping in Tsumeb (tussen de letters U en V op ons reisschema) in een oase van gras ... met een heus 50 meter zwembad !!!

Er zijn twee speeltuinen en de frisbee zit niet altijd vast in de bomen. Ronan kan heerlijk rennen en spelen. Eline trekt baantjes in het zwembad en Coen leest lekker in zijn boek (ja, Coen is ook een keer het koude water in geweest ... na een toevrspreuk van Ronan).

Na 11 dagen in Etosha reizen wij door naar Tsumeb. Voordat wij het park uitgaan, maken wij nog een rondje. En wat voor een.

Tijdens het rijden komen wij in tegengestelde richting een auto tegen die zegt dat er 6km verderop 2 leeuwen liggen. Wij het gas erop. Nog voordat wij er zijn, zien wij over de zoutvlakte een schaduw lopen. Door de verrekijker zien wij dat het een jachtluipaard is. Het lijkt erop dat het jachtluipaard naar de waterhole loopt. Daar rijden wij heen en parkeren de auto.